De dekking
 
Op deze pagina leggen wij uit hoe een normale dekking verloopt van de hond.
 
De geslachtscyclus van de teef kan men grofweg in 4 fases onderverdelen:
 
Anoetrus (duurt ongeveer 3 maanden)
Dit is de rustperiode.
 
Pro-oestrus (duurt ongeveer 9 dagen)
Deze fase wordt gekenmerkt door een bloederige uitvloeiing. De teef is nog niet bereid om een dekking toe te laten.
 
Oestrus (duurt ongeveer 9 dagen)
De teef accepteert de reu. De eisprong vindt plaats. De bloederige uitvloeiing neemt af.
 
Metoestrus (duurt ongeveer 2 maanden)
Deze fase breekt aan op het moment dat de teef de reu niet meer wil accepteren.
 
Wanneer de teef dekrijp is kan ze naar de reu worden gebracht. Het is aan te raden voor een jonge onervaren teef een ervaren reu te gebruiken want teven kunnen namelijk wel eens flink uithalen naar een reu. Een jonge reu zou hierdoor zijn eerste dekpoging wel eens kunnen staken. Toch kan het ook heel goed gaan met twee onervaren honden! De teef kan een reu weigeren omdat ze hem niet mag. Dit kan soms zo hardnekkig zijn dat er geen andere keus op zit om naar een aantrekkelijker reutje uit te kijken. Daarnaast komt het regelmatig voor dat een reu een teef niet wil of kan dekken. De redenen hiervoor kunnen van verschillende aard zijn:
 
- De reu is vroeger gestraft geweest voor dekneigingen
- De teef is dominant over de reu
- De teef is angstig en bijt de reu veel
- De omgeving is afleidend of bedreigend (andere reuen vlakbij)
- De eigenaar is te dominant over de reu
- De reu is bang voor de eigenaar van de teef
- De reu vindt het niet fijn als de teef wordt vastgehouden
- De reu heeft juist steun nodig van de eigenaar bij het vasthouden van de teef
- De teef is nog niet goed op haar hoogtepunt
- Conditie van beide of één van de honden is niet goed
 
Er zijn uiteraard nog veel meer redenen te bedenken en verschillende factoren zijn van invloed. Vaak is er ook niet één reden aan te wijzen maar is het een combinatie van factoren. Ook moet je als eigenaar van zowel de reu als teef er tijd voor vrij maken. Mocht je ver uit elkaar wonen dan dien je rekening te houden met lange reistijden en feit dat je misschien veel op en neer moet rijden. Om dit te voorkomen kan een progesterontest helpen om het juiste tijdstip te bepalen!
 
Soms is het handig om de reu en teef een tijdje alleen te laten en mijn ervaring is dat er dan vaak een spontane dekking plaatsvindt. Bij het vasthouden moet de teef blijven staan. De staart van de teef gaat vanzelf opzij en is een teken dat ze dekrijp is. De reu zal op de teef klimmen en dekken. Als de reu stil hangt is de eigenlijke dekking gelukt waarna er een koppeling gaat plaatsvinden. De reu draait zijn achterpoot over de teef waardoor de honden vast komen te zitten. De duur van deze houding varieert nogal maar het gemiddelde is ongeveer 20 minuten. Tijdens deze periode is het verstandig de teef vast te houden omdat ze anders al lopend in rare kronkels kunnen raken. Bij reuen en teven die allebei ervaren zijn gebeurt er vaak niets en blijven gewoon rustig staan. Een goed geslaagde dekking hangt niet af van het wel of niet gekoppeld staan. Er zijn geslaagde dekkingen bekend waarbij geen koppeling heeft plaatsgevonden. Maar mijn eigen ervaring is toch wel dat de kans dan erg klein is. Ook zijn er dekkingen bekend waarbij wel een koppeling plaatsvond maar de teef uiteindelijk niet drachtig bleek te zijn.